Lied gemaakt in het concentratiekamp van Ravensbrück door de Belgische Politieke Gevangenen

 I

Kent gij het lied dat men ons niet kan verhinderen

als men ons ontnam wat men bezat

onze geliefden ja zelfs onze kinderen

de geboortegrond die men aanbad

Kent gij het lied van al de weggevoerden

ver van ons land wisten niet waar gewis

We leden honger, angst en koude.

We weten wel wat oorlog is.

II

Kent gij het leed dat ons hart verscheurde

het heimwee naar onze geboortegrond

Als de hemel zich met vuur kleurde

en ’t moordend tuig men naar beneden zond

Kent gij de eindeloze lange nachten

hoe wij smachten naar ons kalm bestaan

En toen wij God om vrede smeekten

en vroegen, O Heer, wanneer is ’t gedaan

III

Kent gij het leed der lachende gezichten

die wij toonden aan het Duits gespuis

Zij wisten niet van al onze verlangens,

naar onze kindren, geliefd land en huis.

Wij zullen zegepralen boven allen

hij die ons zo lafhartig misdeed.

Neen geen die kan ’t verdriet begrijpen

wat een weggevoerde leed.

-